Άστρο  μικρό και  φωτεινό

Στον  ουρανό των Χριστουγέννων

Λάμψη απαλή τόσο ζεστή

Κάθε στιγμή

Στον ουρανό των Χριστουγέννων

Κοίτα ψηλά, τόσο ψηλά

Όσο η ματιά σου βλέπει

Κοίτα θα δεις, ότι ποθείς

Στον ουρανό των Χριστουγέννων

Το ελατάκι

-Μικρό ελατάκι ήμουν πάνω στο δάσος ανάμεσα στα πουλιά και στον καθαρό αέρα. Κάθε χρόνο τα Χριστούγεννα έρχομαι εδώ κοντά σας . Με στολίζετε με φωτίζετε κι όλοι μαζί γιορτάζουμε την γέννηση του Χριστού.

Ένα μικρό ελατάκι, μια πολύ απλή μαριονέτα. Το παιδί κρατώντας την απ το σκοινάκι της μπορεί να την κινήσει και να φτιάξει τον δικό του διάλογο. Έμπνευση μπορούμε να πάρουμε από το παραμύθι του Άντερσεν το ελατάκι των Χριστουγέννων.

Μόλις το παιχνίδι τελειώσει το ελατάκι μπορεί να διακοσμήσει το δέντρο μας, το δωμάτιο μας ακόμη και την ντουλάπα μας αφού στο εσωτερικό του υπάρχουν σπόροι λεβάντας και το καθιστούν ευωδιαστό.

Η τιμή του μόλις 1 ευρώ!!!!

     Τη φετινή χρονιά το «Κουκλοθέατρο Λαμίας» σας προτείνει για τις άγιες μέρες που έρχονται, να προσφέρετε δώρα στα παιδιά σας, αποφεύγοντας τα βιομηχανοποιημένα πλαστικά παιχνίδια που τα κατακλύζουν.

      Σας προτείνουμε τις  πάνινες χειροποίητες κούκλες μας, που είναι φτιαγμένες με μεράκι και αγάπη, με οικολογικά, μη τοξικά υλικά  και καλύπτουν τις  παιδαγωγικές και συναισθηματικές ανάγκες των παιδιών, με πρώτη την ανάγκη για παιχνίδι. Η φαντασία τους σαν μαγικό όχημα θα τα οδηγήσει στην δημιουργία. Αποτελούν μια πολύ σωστή επιλογή για χριστουγεννιάτικο  δώρο γιατί:

T  Είναι οικολογικές φτιαγμένες από πανί.

T  Αναπτύσσουν την φαντασία και το δημιουργικό παιχνίδι

T  Είναι οικονομικές

T  Φτιαγμένες από ελληνικά χέρια

ΠΡΟΣΦΟΡΑ

Μαριονέτα                       1 ευρώ

Δαχτυλόκουκλα               2 ευρώ

Γαντόκουκλα                  4 ευρώ

«Με τις μικρές μας κούκλες προσπαθούμε να σταλάξουμε μέσα στην ψυχή των παιδιών την αγάπη για το ωραίο».

Επικοινωνήστε μαζί μας και κάντε την παραγγελία σας. 

Γυναίκες Ηπειρώτισσες

Ανηφορίζουν   προς το μέτωπο φορτωμένες πυρομαχικά, τρόφιμα, ρούχα. Τα ζώα δεν μπορούν να διαβούν εκείνο το δύσβατο μονοπάτι, μόνο αυτές μπορούν να το περάσουν γιατί η ψυχή τους φωνάζει : «Προχώρα οι φαντάροι μας σε περιμένουν. Εχθρέ γιατί δεν ρώτησες ποιόν πας να κατακτήσεις;»

Λενιώ: Στάσου Δέσπω! Στάσου! μόνο μια στιγμή, να πάρω μιαν ανάσα.

Δέσπω: Λενιώ οι φαντάροι, τα παλληκάρια μας στο μέτωπο, μας περιμένουν με τα ντουφέκια αδειανά κι εσύ να σταθείς; Ούτε λεπτό.

Λενιώ: Μα μια ανάσα να πάρω.

Δέσπω: Ούτε για αστείο, οι μακαρονάδες δεν αστειεύονται ρίχνουν τα βόλια τους βροχή δεν ακούς τον αχό της μάχης; Προχώρα!

Λενιώ: Δεν μπορώ, τα πόδια μου δεν μ ακολουθάνε. Σε παρακαλώ να σταθώ εδώ να ξαποστάσω.

Δέσπω: Μείνε, εγώ θα προχωρήσω.

Η Λενιώ κοντοστέκετε στην ρίζα του δέντρου, κλείνει τα μάτια και αφήνει την Δέσπω να προχωρήσει.  Εκεί ανάμεσα στο όνειρο και την αλήθεια την είδε. Φορούσε τα χρώματα της χιλιοθρύλητης σημαίας. Την πλησίασε. Το ήρεμο της βλέμμα την ησύχασε.

Ελλάδα: Μην φοβάσαι. Σήκω και προχώρα. Τα παιδιά μου σε καρτερούν. Εσύ θα τους δώσεις κουράγιο και δύναμη να συνεχίσουν τον αγώνα.

Λενιώ: Μα… .απόκαμα… δεν μπορώ άλλο.

Ελλάδα: Μην σταματάς ελληνοπούλα κόρη μου, μην σταματάς, συνέχισε να προχωράς  και να παλεύεις για το δίκιο και την λευτεριά.

Το όραμα έφυγε απ τα μάτια της. Η ψυχή της ήταν ζεσταμένη απ την ανάσα της πατρίδας. Η Λενιώ σηκώθηκε και τράβηξε μπροστά. Λίγο πιο κάτω η Δέσπω την περίμενε.

Λενιώ: Δέσπω την είδα!

Δέσπω: Ήρθαν κι άλλες κοπέλες απ το χωρίο μαζί μας; Δεν τις είδα.

Λενιώ: Όχι την Ελλάδα!

Δέσπω: Παραλογίζεσαι Λενιώ ,η πείνα και η κούραση σου σάλεψαν τα λογικά.

Λενιώ: Όχι την είδα ολοκάθαρη, με το γαλάζιο της φουστάνι να ανεμίζει στον αγέρα της Πίνδου και μου φώναξε να προχωρήσω για την Λευτεριά και το δίκιο.

Δέσπω: Δεν έχω δει τα μάτια σου να στραφτοκοπάνε άλλη φορά έτσι. Μάλλον θα λες αλήθεια. Το μέτωπο είναι κοντά και οι φαντάροι περιμένουν.

Οι κοπέλες χάθηκαν στην ομίχλη του βουνού….. 

ΚΟΥΚΛΕΣ ΚΑΙ ΚΟΥΚΛΟΘΕΑΤΡΟ

Η κούκλα του κουκλοθέατρου αποτελεί μέσο έκφρασης, δράσης, πειραματισμού. Είναι ένα «παιχνίδι» όπου το παιδί μπορεί να εξωτερικεύει τον εαυτό του. Δεν περιορίζεται όμως στα στενά πλαίσια του συμβολικού παιχνιδιού προχωράει στο μονοπάτι της τέχνης και καλλιεργεί στο παιδί την αγάπη του για το «ωραίο». Η κούκλα του θεάτρου θα μάθει το παιδί να ξεδιπλώνει την φαντασία του πέρα από τα στενά πλαίσια της γνώσης, θα το βοηθήσει να ανακαλύψει τον λόγο αλλά και θα το κάνει ικανό να έρθει σε αντιπαράθεση με τον ίδιο του τον εαυτό, να νικήσεις φοβίες και να βγάλει στην επιφάνεια συναισθήματα που δρουν στο ασυνείδητο.

Η κούκλα του θεάτρου έχει τρεις διαστάσεις:

·         την καλλιτεχνική , και εξυπηρετεί  την τέχνη μια και το κουκλοθέατρο είναι θέατρο και συγκεντρώνει όλα τα χαρακτηριστικά αυτής της τέχνης .

·         Την εκπαιδευτική, σαν μέσο πειραματισμού, έκφρασης, δημιουργίας και κατάκτηση γνώσης.

·         Την ψυχοθεραπευτική, μια και μόνο το άγγιγμα της κούκλας αρκεί για να κάνει το παιδί να νιώσει οικεία και να εμπιστευτεί στην κούκλα «φίλο» του τα συναισθήματα του, που δεν μπορεί να τα ομολογήσει αλλού. Την ζήλια για το αδερφάκι του π.χ. 

Το ύφασμα είναι ένα υλικό απαλό στην αφή μας βοηθάει  στην καλύτερη προσέγγιση του ψυχικού κόσμου του παιδιού με την κούκλα. Τα λαμπερά χρώματα είναι κι αυτά ένα χαρακτηριστικό που τραβά την προσοχή.

Η κίνηση της πάνινης κούκλας είναι εντελώς απλή και στηρίζεται στο γεγονός πως συμμετέχει όλο το σώμα. Με αυτό τον τρόπο το παιδί εκφράζεται και κινείται μαζί με την κούκλα  χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία.

Στο σπίτι στο σχολείο μπορούμε να οργανώσουμε μια γωνιά με τις κούκλες μας. Δεν χρειάζεται ιδιαίτερο σκηνικό αρκεί μια γάζα για να δώσει μια θεατρικότητα και έτοιμη η σκηνή μας!

Ας αφήσουμε τα παιδιά  να μας οδηγήσουν πιστέψτε με αυτά γνωρίζουν καλύτερα.

Το «Κουκλοθέατρο Λαμίας» σας προσφέρει σε ειδική προσφορά με την έναρξη του σχολικού έτους τις Κούκλες Τάξης σε εκπληκτική τιμή 15 ευρώ η μία 25 ευρώ το σετ των δύο χαρακτήρων. Κάνετε άμεσα την παραγγελία σας και

Κερδίστε και τα έξοδα αποστολής! Για εικόνες και περισσότερες πληροφορίες επισκεφτείτε την σελίδα μας στο facebook.com.

χριστουγεννιάτικη προσφορά

     

     Τη φετινή χρονιά το «Κουκλοθέατρο Λαμίας» σας προτείνει για τις άγιες μέρες που έρχονται, να προσφέρετε δώρα στα παιδιά σας, αποφεύγοντας τα βιομηχανοποιημένα πλαστικά παιχνίδια που τα κατακλύζουν.

      Σας προτείνομε τις  πάνινες χειροποίητες κούκλες μας, που είναι φτιαγμένες με οικολογικά μη τοξικά υλικά  και καλύπτουν πολλές παιδαγωγικές και συναισθηματικές ανάγκες των παιδιών με πρώτη την ανάγκη για παιχνίδι. Η φαντασία τους σαν μαγικό όχημα θα τα οδηγήσει στην δημιουργία. Αποτελούν μια πολύ σωστή επιλογή για χριστουγεννιάτικο  δώρο γιατί:

T      Είναι οικολογικές φτιαγμένες από πανί.

T      Αναπτύσσουν την φαντασία και το δημιουργικό παιχνίδι

ΠΡΟΣΦΟΡΑ

Σετ δαχτυλόκουκλες        5ευρώ

Σετ γαντόκουκλες           8 ευρώ

Μικρή μαρότ.                10 ευρώ

«Με τις μικρές μας κούκλες προσπαθούμε να σταλάξουμε μέσα στην ψυχή των παιδιών την αγάπη για το ωραίο».

Το « Κουκλοθέατρο Λαμίας»  θα διαθέσει μέρος  των εσόδων

στο ειδικό σχολείο Λαμίας..

Ελπίζουμε πως σ΄ αυτή μας την πρωτοβουλία θα γίνετε αρωγοί για να προσφέρουμε χαρά σε όλα τα παιδιά.

Το ακορντεόν

Παππούς: Εκείνα τα χρόνια παιδί μου, τα δύσκολα χρόνια της κατοχής ακόμη και τα μικρά παιδιά έτρεχαν να συμβάλλουν στον αγώνα, στην αντίσταση.

Νικόλας: Μα πως παππού;

Παππούς: Όπως μπορούσε ο καθένας μερικές φορές ξεγελούσαμε τους γερμανούς μερικές φορές όμως το πληρώναμε με την  ζωή μας. Θυμάμαι ένα παιδί το Μιχάλη...

Ο Μιχάλης ήταν ένα παιδί στην γειτονιά που ποτέ δεν είχε δει το φως του ήλιου. Ήξερε να παίζει πολύ καλά ακορντεόν. Έμαθε σχεδόν μόνος του μουσική. Καθόταν με τις ώρες και ταξίδευε μελωδικά τους γονείς του και τους φίλους του.

Ελένη: Νάτος παιδιά εδώ είναι θα πάω να του μιλήσω.

Σωτηρία: τι ωραία που παίζει!  Τα δάχτυλά του γλιστράνε πάνω στα πλήκτρα και η μελωδία σε ταξιδεύει!!!

Ελένη: Μιχάλη Μιχάλη!

Μιχάλης: Ποιος είναι; Η φωνή σου μου ακούγεται γνώριμη.

Ελένη: Η Ελένη είμαι η γειτονοπούλα σου, η κόρη της κυρά Φρόσως.

Μιχάλης: Έλα κάτσε να παίξουμε ένα τραγούδι.

Ελένη: Είναι και τα άλλα παιδιά εδώ.

Μιχάλης Ελάτε ελάτε!

Ο Μιχάλης παίζει μελωδίες στο ακορντεόν και τα παιδιά χτυπούν παλαμάκια.

Σωτηρία: Ήρθαμε εδώ για να μας βοηθήσεις απόψε το βράδυ.

Μιχάλης: Τι θα γίνει απόψε το βράδυ; Αφού η κυκλοφορία απαγορεύεται.

Σωτηρία: αποφασίσαμε να γράψουμε στους τοίχους συνθήματα και να μοιράσουμε προκηρύξεις.

Μιχάλης: Δεν  φοβόσαστε;

Πέτρος: Είναι για την πατρίδα Μιχάλη και δεν μας φοβίζει τίποτε! όλοι κάνουν κάτι, θα κάνουμε κι εμείς το χρέος μας , ότι μπορούμε.

Μιχάλης: Εγώ πως μπορώ να βοηθήσω; Δεν μπορώ να τα καταφέρω καλά το βράδυ.

Σωτηρία: Εσύ θα μας βοηθήσεις με το ακορντεόν. Θα παίζεις μουσική και θα αποσπάσεις την προσοχή των γερμανών.

Μιχάλης: Θα τα καταφέρουμε;

Πέτρος: Μην δειλιάζεις! Και βέβαια θα τα καταφέρουμε, όλοι ενωμένοι!!!!

Ελένη: Θα έρθω να σε πάρω το βράδυ απ το σπίτι σου.

Μιχάλης: Θα περιμένω.

Εκείνο το βράδυ τα παιδιά ήταν αποφασισμένα. Θα έγραφαν στους άσπρους τοίχους συνθήματα για την πατρίδα. Ο αγώνας τους έδινε κουράγιο και δύναμη έπρεπε να προχωρήσουν, να μην δειλιάσουν.

Ο Μιχάλης κάθισε στην γωνιά του δρόμου. Τα παιδιά απομακρύνθηκαν και άρχισαν να γράφουν. Ξαφνικά ακούστηκε η αυστηρή φωνή του Γερμανού στρατιώτη

Γερμανός: Αχτουγκ αχτουγκ!!!! Ποιος είναι εκεί;

Μιχάλης: Εγώ, ο Μιχάλης.

Γερμανός: Τι κάνεις εκεί μέσα στην νύχτα μικρέ;. Δεν ξέρεις πως απαγορεύεται; Φορμπίτεν!!!

Μιχάλης: Κύριε δεν βλέπω, έπαιζα με το ακορντεόν μουσική και ξεχάστηκα, οι φίλοι μου δεν ήρθαν να με πάρουν.

Γερμανός: Έχεις και φίλους λοιπόν ε;;; και που είναι τώρα;;;;

Μιχάλης: Στα …στα σπίτια τους.

Γερμανός: Δεν πιστεύω να είναι κάπου εδώ και να γράφουν τους τοίχους;

Μιχάλης: οοοοο όχι.

Γερμανός: αχα…κάτι μου κρύβεις εσύ…κάτι μου κρύβεις. Αφού μπορείς να παίξεις ακορντεόν, για παίξε μου λοιπόν ένα κομμάτι να σε ακούσω.

Μιχάλης: Μετά χαράς κύριε.

Τα δάχτυλα του Μιχάλη έπαιζαν γρήγορα και φοβισμένα, προσπαθούσε να κρύψει την αγωνία του και τον τρόμο που ένιωθε. Η μουσική από το αγαπημένο του ακορντεόν είχε απορροφήσει τον γερμανό που δεν πρόσεξε τη Ελένη που τράβηξε τον Μιχάλη απ το χέρι.

Εκείνος δεν σταμάτησε να παίζει μόνο σιγά σιγά απομακρύνθηκε και κρύφτηκε στο σοκάκι.

Γερμανός: Μα που είσαι μικρέ;;; που είσαι; Με ξεγέλασαν  Να πάρει!!!!

Ο ξερός κρότος του πολυβόλου ράγισε  την σιωπή της νύχτας……